Brotóns
Este apellido tuvo casas solares en Cataluña y València.
Entre los pobladores del antiguo reino de València hubo casas de familias Brotóns, en València (1306-1316), su dueño Pere Brotóns; en Alzira, provincia València, (1399), sus dueños Arnau Brotóns y Guillem Brotóns; en Xixona, provincia Alacant, (1421), sus dueños Bernat Brotóns, Minguet Brotóns y Pere Brotóns.
Probaron su limpieza de sangre para ejercer cargos ante el Santo Oficio de la Inquisición de València: Blas Brotóns Bernabeu Guillem y Pérez, natural de Xixona, para familiar, en 1599, y su mujer Mariella Barber y Gisbert, natural de Ontinyent (València); Mosén José Brotóns Botella Verdú y Ridaura, natural de Alcoi (Alacant), presbítero, vecino de València, para Notario, en 1695, y Pedro Marcos Brotóns Cerda Cortés y Rico, natural de Ibi (Alacant), para Familiar, en 1626, y su mujer Ángela Pérez Guille, natural de Ibi.
Armas
![Escudo de armas](/escudos/47560734659ba4dc32c635.png)
Los de València usan: En capo de oro, un árbol seco arrancado de donde nacen dos brotes de sinople. Bordura de plata con el siguiente lema en letras de sable: “Frustra non desim nam broto”.
![Escudo de armas](/escudos/86181492559ba4cec74aad.png)
Los de Barcelona usan: Tres brotes (brots), bien ordenados.
![Escudo de armas](/escudos/68557128359ba4d0aac655.png)
Los radicados en La Coruña: En campo de sinople, un cabrio, de oro, acompañado de tres cabezas de moro, de su color, dos en lo alto y una en lo bajo.
![Escudo de armas](/escudos/10599200459ba4d21702a1.png)
Otros: En campo de sinople, una banda de oro, engolada en cabezas de dragones del mismo metal, lampasados de gules y acompañada de dos flores de lis de oro, una a cada lado.